Vier van de negen willen eind van dit seizoen stoppen met handbal en weer voetballen. Nummer vijf twijfelt of er nog een team is en de vier anderen willen graag door. En we hebben wellicht een oudgediende op zijn retour.
Kunt u het nog een beetje volgen? Mooi, de coach namelijk niet. Juist dit team met potentie, wat kennelijk in deze poule vrijwel alles makkelijk wint, zit in een dipje. De trainingen gaan niet echt lekker meer want nagenoeg de helft loopt er al een beetje bij met de gedachten dat ze gaan voetballen en om die reden ook gevoelsmatig niet meer te porren zijn voor prestatie.
Een eerste plaats is vrijwel onhaalbaar tenzij de Meeuwen geconfronteerd wordt met een griepaanval die vier weken duurt. En dan krijg je nog wat wedstrijden waarvan je op voorhand al weet dat je ze gaat winnen. Zoals vandaag tegen DES ’72. Een ploeg die het ook zwaar heeft te verduren. Opzeggingen halverwege het seizoen, een zieke, een geblesseerde en allemaal ietwat klein uitgevallen jongens die het gehele seizoen tegen een overmacht van grote leeftijdsgenoten stond.
De eerste helft was de toon al gezet. De doelpunten vielen rijkelijk, maar van spelplezier was eigenlijk bijna geen sprake meer. Het ging te makkelijk. Daardoor kwam er een beetje de klad in het spel.
Dat was dan ook de reden om in de rust uit te leggen dat je kunt winnen omdat het toch al makkelijk gaat, of je kunt winnen met plezier door juist de dingen toe te gaan passen die je op de training geleerd hebt.
De tweede helft was er dan ook meer sprake van team-effort dan de eerste helft.
Kom op boys, nog effe de focus op de laatste zaalwedstrijden en het laatste deel veldseizoen!
De coach