Roda E1 had te maken met een zogeheten winterdip. Niet dat het spel altijd slecht was, verre van zelfs, maar de resultaten bleven een beetje achter. Wie de wedstrijden gezien heeft weet dat dat terecht was. Het team swingde niet echt en had bijna een maand nodig om dat weer terug te krijgen. Bijna een maand, want op 30 januari speelde de E1 een uitstekende wedstrijd tegen TOGB.
TOGB was al de eerste wedstrijd in het zaalseizoen, waarbij we het onszelf onnodig moeilijk maakten. Toen wonnen we met 9-10, maar inmiddels was TOGB in verliespunten weer op gelijke hoogte gekomen met ons. Dat was dus flink aan de bak (na de teamfoto).
De opdrachten zijn wat verder aangescherpt. Aanvallend meer kijken in plaats van zelf dribbelen en verdedigend, tja verdedigen. Door iets meer ruimte tussen jouw en de tegenstander heb je meer reactietijd. Dat betekent overigens niet dat we ver terug zakken. Nog altijd is het de bedoeling dat we offensief verdedigen, daar wordt je beter van!
Vorige week tegen Indus al geoefend en flinke stappen gezet. Nu moest het gebeuren. Vanaf seconde 1 deden we dat ook. Kye liet zien dat met iets meer ruimte er meer overzicht komt en onderschepte meteen de bal en liet het publiek zien hoe een break-out gescoord moet worden. Dat was het signaal voor het team om te laten zien wat we kunnen en samen bouwden we snel een voorsprong op.
Bij een 8-3 ruststand ga je lekker de rust in. Het was even geleden dat het zo leuk liep dat er enkel puntjes op de i gezet moesten worden. Ruimte geven was prima, maar wel buiten de negen meter houden, afronden uit hoeken waarbij de bal ook daadwerkelijk binnen kan en concentratie vasthouden in balbezit.
De tweede helft had alles dat ik als coach graag zie. Er werd gekeken, aangemoedigd, gewerkt en ruimte gelaten aan iedereen om kansen af te ronden. Een eindstand van 15-7 met maar liefst 7 (!) verschillende doelpuntenmakers. Een wedstrijd waar een coach trots van wordt!
