Onze eerste thuiswedstrijd van het seizoen!
Wat een heerlijke dag om te starten. De zon scheen, het veld lag er mooi bij, en de sfeer zat er goed in. En het mooiste van alles: ons team was compleet! Suzana weer terug van haar blessure – welkom terug! De kinderen hadden er zichtbaar zin in, en dat was te merken vanaf het eerste fluitsignaal.
Onze tegenstander vandaag was Unitas. In precies dezelfde kleur shirt als wij, dus hup: hesjes aan bij hen. Al na 11 seconden opende Suzana de score – bam, meteen raak! Alsof ze nooit was weggeweest. En daarna volgde Matthias met een prachtig doelpunt. Zo snel, zo scherp, de keeper kon er alleen maar naar kijken.
Maar toen… kwam er even een dipje. De energie zakte wat weg, we vergaten de één-op-één verdediging en lieten de pit achter in de kleedkamer. Unitas profiteerde en liep uit naar 7-2. Ai!
Na een korte pauze en een stevige peptalk stond er ineens een ander team op het veld. Wat een verschil! Iedereen ging er vol voor.
Shanna, die nog maar net begonnen is met handbal, kwam helemaal los! Ze dribbelde, liet zich zien, gooide richting doel – en die knal op de paal? Die telt voor ons gewoon!
Gijs onderschepte ballen alsof hij nooit anders heeft gedaan, dribbelde keurig, wist precies wie hij moest dekken én liet zien dat hij ook in teamspel denkt – vrij voor het doel, maar de bal afgeven voor een schot. Klasse! Maar volgende x zelf gaan!
Sofia gaf alles wat ze had – je zag het aan het zweet op haar voorhoofd. En haar inzet werd beloond met meerdere doelpunten. Wat een power!
Gwen en Robin zaten ook lekker in hun vel. Gwen dook overal op, zat er kort op en gooide er eentje loepzuiver in. Robin schoot meerdere keren keihard op doel – de volgende keer zijn die raak, daar twijfelen we niet aan!
Haley was vandaag overal te vinden. Ze liep zich steeds goed vrij, verdedigde stevig én hield er een paar knappe ballen uit als keeper. Ook in de aanval liet ze zich niet onbetuigd – vol zelfvertrouwen richting het doel en schieten maar!
En dan Parniyan: wat heeft zij sterk gespeeld! Steeds goed vrijgelopen, op het juiste moment op de juiste plek, en ook nog eens twee keer gescoord.
Tot slot: Sophie. Wat een doorzetter! Ondanks een blessure speelde ze drie van de vier helften mee. En twee als keeper. En niet alleen in veld is ze sterk, maar ook als keeper. Of het nou een snoeiharde bal is of een scherpe stuiter – Sophie pakt ze. Echt fantastisch!
De eindstand? 14-15 voor Unitas. Maar wat maakt het uit – het was een wedstrijd om van te smullen. Het publiek ging helemaal mee, steeds harder gejuich bij elke actie. De sfeer was top!
Het was een mooie dag.