Er zijn van die dagen …….
Dat je een lekker potje handbal denkt te gaan spelen.
Dat er een beetje veel hars aan de bal zit.
Dat elke pass misgaat.
Dat je in de rust toch denkt, we zitten nog in de wedstrijd,
Dat het in de 2e helft van vechtlust naar onmacht naar berusting gaat.
Dat slechts een enkeling zijn normale niveau haalt.
Dat er niet tegenaan te coachen valt, wat je ook probeert.
Dat het laatste fluitsignaal een soort van verlossing is.
Dat je blij bent dat je geen Unibetje hebt gezet op winst van de Roda dames.
Dat je 0 punten hebt, of je nu met 1 doelpunt verschil verliest of met 15.
Die je maar snel moet vergeten en je als team moet opstaan voor de volgende wedstrijd.
Soms zit er wel eens zo’n dag tussen, daar worden we groot en sterk van