Het was code geel.,de vraag was, gaan we wel of niet. Aangezien de verwachting was dat het later niet meer te gaan zou zijn, toch opgestapt en naar Den Haag gereden.
We hadden nog goede herinneringen aan de thuiswedstrijd, welke we met 9-22 hadden verloren.
Beide coaches konden niet, dus weer een ouwe oude van stal gehaald. Daardoor wel eerste ring om een verslag te schrijven.
Duidelijke opdracht: samen werken en niet zo slap spelen als thuis.
Dat was duidelijk voor iedereen. We begonnen nogal slap met 2 snelle tegendoelpunten. Daarna toch snel iets omgezet, waardoor het wel ging lopen.
Mooie snelle tegenaanvallen en goed spel maakte dat we zeker net zo sterk waren als SOS Kwieksport.
In de rust even alles nog scherper neergezet. Dat maakte dat we in het begin van de 2e helft uitliepen naar 8-11.
Maar we waren gewaarschuwd voor code rood. Deze kwam in de loop van de 2e helft. Met name de houding van de tegenstander, ondersteund door de scheidsrechter.
We vonden dat de leidsman de eerste helft goed floot zowel in beide voordelen. Dat werd de storm van de 2e helft, waarbij de dames van de tegenpartij niet op zijn vriendelijkst waren en dat niet bestraft werd. Met als gevolg dat we niet meer in ons spel kwamen en we ook geen voordeel hadden.
Kortom frustraties bij de meiden en bij de interim coach, welke niet meer mag zeggen wat hij ziet. (mijn eerste gele kaart).
Ik lees zelf net het verslag van dames 1, welke ook de storm van de 2e helft niet hebben overleefd.
Ten opzichte van vorige keer een prima pot gespeeld, maar stormen kan je niet altijd overleven.
Prima hulp gehad van Noa en Odessa, welke zeer goed hun mannetje stonden.
Met deze manier van spelen gaan we de punten snel weer pakken.
Succes, jullie razende reporter en tijdelijke coach.