Deze zaterdag mochten we aantreden tegen HVOS. Een team met een aantal goede spelers. In het buitenseizoen hadden we ook tegen ze gespeeld maar door de regen werd de wedstrijd afgebroken. De stand was toen 15-4 voor HVOS. Iedereen was aanwezig. Anoek is nog geblesseerd aan haar knieën maar kon wel de hele wedstrijd keepen. (Het werd met veel opluchting ontvangen door het team. Dit keer niet de spanning wie in de tweede helft in het doel moest.) Talitha en Laura hebben nog blessures waardoor ze niet kunnen spelen. Talitha was aanwezig om het team aan te moedigen. Bedankt voor het bijhouden van de score en je analyse van de tegenstander!
De wedstrijd tegen Conventus van de zaterdag daarvoor, een team wat vergelijkbaar is met HVOS qua sterkte, werd verloren door het ontbreken van felheid/intensiteit in het team. Ook was er te weinig/geen communicatie in de verdediging.
De afgelopen week hadden Stefan en Mirthe daarom ook in de training aandacht gegeven aan communicatie in de wedstrijd en felheid.
Maar ja, dat was 1 week (twee trainingen, dat is niet veel)
Wat ik vooral bij de meiden wilde zien was felheid en communicatie in de verdediging. Het maakt mij niets uit dat ze eventueel met 30 punten verschil verliezen. Ik wil ze zien groeien in hun spel. Voor de wedstrijd een warming up, strekken en kleine groepjes nog instructie gegeven wat ze moesten uitproberen en voor moesten opletten.
Na de luidste “LETS GO!” van het jaar ging de wedstrijd beginnen. In de aanval bleven de meiden rustig de bal rondspelen en miste net het doel. Jammer. HVOS was aan de beurt maar liep tegen een luidruchtige muur op. (Anne, jij begon meestal als eerste te schreeuwen en de rest volgde. Wat ben jij gegroeid in je spel zeg! En als bonus nog een doelpunt.) Ook het aanpakken ging goed en men hielp elkaar goed. Wanneer HVOS dan een doelpoging deed stond Anoek een hele goede partij te keepen. (Super dat je, ondanks dat je last hebt van je knieën, wilde keepen. Je hebt het team daarmee heel erg geholpen.) Ondanks dat er goed verdedigd werd kwam HVOS toch tot scoren. Maar het ging verre van makkelijk. Ze moesten er heel hard voor werken. In de aanval werden er ook mooie dingen getoond. Je ziet wanneer er druk gezet wordt vanuit de hoeken en men in start zonder de bal er kansen komen. Isabel gooide er ook een heel mooi in vanaf de 9 meter. (Isabel, wat heb jij een mooie techniek. Geef je techniek de ruimte en je knalt ze er van 11 meter in.) De verdediging van HVOS was vrij statisch. Ze stapte bijna niet uit. Doordat we, vooral in het begin van de wedstrijd, niet te dicht op de verdediging stonden, konden er ook afstand schoten komen. (Emi en Romy, jullie zijn grote sterke dames (en jullie worden alleen maar sterker) pak je kansen in de aanval. Wanneer jullie snelheid maken houdt niemand jullie tegen!).
Zoals ik al schreef waren de meiden niet te vergelijken met de meiden die speelden tegen Conventus. Ze waren fel op de bal en in de verdediging. Na de eerste helft stonden we met 6-3 achter maar had iedereen het gevoel dat deze wedstrijd nog alle kanten op kon.
In de pauze iedereen complimenten gegeven voor hun spel. Het enige puntje van kritiek was voor de aanval. Meer druk, meer bewegen.
Ok, de tweede helft. Kijken hoe dat gaat.
HVOS had het moeilijk tegen de meiden van Roda. Er werd uitgestapt en… onderschept. (Jill, je hebt een ongelofelijke timing en uitschuif armen. Regelmatig tikte je een bal weg. Je was super aan het verdedigen!) Door die onderscheppingen kwamen we tot een paar mooie break-outs. (Femke, je tikte hem mooi weg dribbelde over het veld en knalde hem erin. Superknap. Ook op de cirkel was je goed bezig. Ze moesten overtredingen maken om je tegen te houden!) Je merkte dat wanneer men afstand nam van de verdediging de kansen kwamen. Snelheid maken en dan: omhoogkomen en schieten, passeren en schieten. (Anouk, het meisje tegenover je had geen kans tegen je en kon je alleen tegen houden dmv overtredingen. Dat waren in mijn ogen zeker 5 strafworpen. (maar ja, de scheidsrechters moeten het ook nog leren) De 7 meter die we wel kregen claimde je op en knalde je erin! Waar is dat schuchtere meisje gebleven?)
Van 3-6 kwamen we terug naar 9-9! Zou het kunnen, als bonus, dat we gingen winnen? Sterre probeerde te scoren vanaf 11/12 meter maar werd net voldoende gestoord dat de bal de richting miste. (Sterre, ook jij bent groot en sterk. Geef je schot de ruimte. Zet druk richting het doel en druk af. Ga zo door!) HVOS scoorde, wij scoorde. Helaas had HVOS wat meer geluk en werd het uiteindelijk 13-11 voor HVOS.
Het beteken wel dat wij de tweede helft gewonnen hebben met 7-8! Whoohoo!
Wat hebben jullie een stap gemaakt! Blijf die felheid in de trainingen en wedstrijden volhouden. Het mentale aspect is heel belangrijk.
Het belangrijkste was dat de meiden het een hele leuke wedstrijd vonden en ik kan zeggen dat wij (coaches en ouders) ook genoten hebben.
Toen ik vertelde dat ze de vorige wedstrijd verloren hadden met 15-4 werd die glimlach alleen maar groter.
Dat wordt wat de volgende keer dat we tegen ze moeten spelen.
Jullie trotse coaches