Afgelopen twee maanden is er een hoop geoefend op het “volwassen” aanvallende en verdedigende spel met veel hulp van HS1 gedurende de laatste maand in de zaal. De afgelopen trainingen is zelfs merendeel van de trainingstijd hieraan besteedt. Tot vervelens toe zou je zeggen, ware het niet dat het plezier er bij de C-guppen vanaf straalt.
Het is best een stap die je moet zetten als je van D-speler naar de C gaat. Enerzijds verandert er een hoop, anderzijds zijn er zat situaties waar je weer terug kunt vallen op wat je in de jaren ervoor geleerd hebt.
En daar stonden zij dan vandaag in Maassluis bij Unitas. Tegen een C-mix team wel te verstaan, alhoewel de mengverhouding niet helemaal klopt (7 meiden en normaliter 2 jongens). Maar ik ben er intussen al achter wat daar de toedracht van is. Sneu dat het jongenshandbal nog niet overal goed van de grond komt, maar ze zijn er hard mee bezig! Succes Unitas!
Fijn, de toon is gezet. Heren C1 wint hun eerste wedstrijd met 6-28.
De “je gaat toch wel een keer verliezen met 40-0” is meteen de das omgedaan. (voor even…!) Maar duidelijk is wel dat de overgang van D naar C voor elk team lastig is. 3-2-1 in plaats van “chaos”. Druk zetten en rond spelen terwijl je nog een 1 op 1 verdediging voor je hebt. Al met al factoren die nog niet zorgen voor het feitelijke spel wat je wil spelen. Maar…! Wat nu zo knap is van deze rakkers, ze spelen rond als er om gevraagd wordt en wanneer het kan. En kan het niet, dan schromen ze niet om over te schakelen naar het 1 op 1 spel zoals ze gewend waren.
Dit is volgens mij wel waar het NHV op doelde. De individuele kwaliteiten worden beter en men is veel minder statisch. Ik train en coach al 12 jaar jeugd en zie nu heel goed het verschil van een beginnend C-team van toen en nu.
Ja, ze zijn daadwerkelijk een paar stappen verder!
De poule waar we in zitten is er eentje van “zwart/wit”. Gekke verhoudingen, maar wellicht daarom als opzet naar volgend seizoen ook maar beter ook. Win some, lose some en allemaal met de wetenschap dat we beter willen worden.
C-Boys, zo zullen jullie weer na de zomervakantie genoemd gaan worden, we mogen met zijn allen trots zijn op de basis die tot nu toe is gelegd. Nu blijven oefenen en verfijnen, weten waarom je iets wel en niet moet doen en dan gaan we nog heel ver komen!
Dank aan Heren 1 voor de support tijdens de laatste periode in de zaal want ook daardoor hebben we versneld die stappen kunnen maken!
De coach