Zoals jullie misschien weten zijn er dit seizoen veel nieuwe gezichten in ons dames 1 team. Een goede reden om elkaar eens beter te leren kennen dus! Precies dat hebben we afgelopen weekend gedaan. Ja, weekend, want het was een tweedaags teamuitje.
Eerst zijn we met het hele team gaan paintballen (zonder Maaike, die was natuurlijk bij Feyenoord, maar volgende keer beter!!). De een was heldhaftiger dan de ander.. Menigeen verstopte zich achter smerige schotten, om te voorkomen dat ze neergeknald werden door onze Poolse tegenstander. Deze Poolse tegenstanders kenden geen genade en schoten ons, en vooral Yentl, bont en blauw. Het zal jullie niet verbazen dat onze keepster Yvette hier niet voor terugschrok en zich als een scherpschutter weerde tegen de Polen bij het spel ‘capture the flag’.
Na het paintballen vertrokken we richting Krimpen aan den IJssel. Hier gingen we sushi eten bij Fuji Fuji. Hier hebben we onze paintball ervaringen gedeeld en heerlijk genoten van de sushi. Hier ben ik erachter gekomen dat we best wat professionele sushi eters in ons team hebben..
Nicole was zo lief om haar huis beschikbaar te stellen voor het team. Dank daarvoor Nicole!! Tijd voor een old school sleepover. We hebben ’30 seconds’ gespeeld in teams tegen elkaar. Helaas speelde Johanna mee voor spek en bonen gezien de taalbarrière. Yentl maakte hier slim gebruik van en liet Johanna haar Deense geluk over de dobbelsteen uitblazen. En ja, dat leidde tot winst voor het team van Yentl. Tijdens dit spelletje zijn we zekermeer over elkaar te weten gekomen. Zo kan Nicole misschien maar beter gaan sjoelen.. Yentl denkt dat je je teen kan stoten aan de Rocky Mountains. Simone kon zich dit maar al te goed inbeelden en had even de tijd nodig om te herstellen van het lachen. Een ander weetje is dat Vera naast de 30 seconds queen ook wel de bobbling queen genoemd kan worden.
Na dit spel heeft Johanna gedwongen meegedaan aan een ouderwets potje “Goose Bording”, where you should be careful not to val in de put or go to prison, aldus Simone.. Op een gegeven moment was het tijd om naar bed te gaan, want ja, we moesten ook nog een wedstrijd spelen op zondag. Daarnaast moesten we rekening houden met het feit dat Kim een carrière als professioneel slaper beoogd heeft en hier dan ook flink wat uurtjes in moest stoppen.
Zondagmorgen, 11.00. Terwijl Yentl en Lindsey dames 2 versterkten, genoten de overige dames van een heerlijk ontbijtje met verse jus, croissants en warme broodjes. Dit ritme beviel ons wel.. Maar we moesten er toch echt aan gaan geloven, we moesten ook nog een wedstrijd spelen in Neusdrecht… ehhh Schipluiden.
De wedstrijd
Fris en fruitig kwamen we aan in Schipluiden, we hadden er zin in en we wilden na drie verloren wedstrijden ontzettend graag winnen! We bereidden ons voor met een banaantje en een goede warming-up met irritante hardcore muziek op de achtergrond. Onze trouwe interim-coach Marcel stond ook weer aan onze zijde, net als een paar trouwe supporters. Daarvoor dank!
We mochten de wedstrijd starten met de bal. Er werd goed druk gezet, waardoor Johanna een mooie openingstreffer van afstand kon maken. Meteen hierop volgend scoorde de tegenstander. Het was meteen duidelijk dat beide ploegen aan elkaar gewaagd waren, zowel aanvallend als verdedigend. Door goed druk te zetten en korte wissels te spelen (de verdediging stond 5-1) wist Kim de tegenstander te passeren en te scoren: 1-2. Helaas was de tegenstander hier minder van onder de indruk en kreeg Yvette maar liefst drie ballen achter haar oren waardoor de stand op 4-2 terecht kwam. Ook in onze volgende aanval was te zien dat hetgeen Thijs ons leert in de training in de praktijk wordt gebracht. Door de ver uit verdedigende opbouwers was er middels een spèr/sper/spare (???) van de cirkel een goed een-tweetje mogelijk met Johanna. Hierdoor werd een penalty veroorzaakt die Simone er uiteraard in knalde. Ook de aanval hierna resulteerde in een penalty die Simone scoorde. Nog zes minuten voor rust. Yvette staat als een beer te keepen en houdt twee ballen knap tegen, waaronder een break-out en een bal vanaf de cirkel. Yes!!! Ook gebruikt ze haar hoofd hiervoor.. Stoer als ze is gaat ze gewoon weer door.
Na een motiverend praatje van Marcel in de rust waren we klaar voor de tweede helft. We waren ervan overtuigd dat we konden winnen. Maar toen begon de tweede helft… Wat gebeurde er? Waar kwam toch ineens die chaos vandaan? Was er van bal gewisseld? We staan 8-4 achter in een paar minuten tijd (ook een penalty). Met een mooi schot van afstand van Maaike, een penalty van Vera en een doelpunt van Johanna staat de stand op 9-7. Schipluiden weet het doel weer te vinden en maakt hier 10-7. We strijden als een echt team, weten ons hoofd koel te houden en blijven er in geloven. Met een penalty van Simone en een afstandsschot van Lindsey is de stand op 10-9 gebracht. Helaas krijgen we weer twee breaks achter onze oren door slordigheid met de bal.. We creëren veel kansen, maar maken ze niet allemaal af. Met een penalty van Simone en twee mooie passeerbewegingen van Idy en Kim, staat de stand op 13-12. Helaas worden er aan Roda’s kant teveel kansen niet afgemaakt. De tijd tikt… Helaas voor ons weet de tegenstander het net wel te vinden, ook middels penalty’s en een knap staaltje acteerkunsten en de nodige (overbodige) oeh’s en ah’s, en het uitdelen van klappen waardoor Maaike een bloedneus krijgt, eindigen de wedstrijd met een stand van 15-12.
Marcel, bedankt voor het coachen. Meiden, bedankt voor jullie inzet. En Thijs: bedankt voor alles wat je ons leert bij de trainingen. We zijn echt aan het groeien als team! En natuurlijk zijn wij de supporters die in ons blijven geloven ook hartstikke dankbaar.