De zon schijnt, de lucht is blauw.. Met andere woorden opnieuw een heerlijke middag om een lekkere wedstrijd te handballen en de punten natuurlijk bij ons te houden. Ondanks dat één van ons de avond ervoor flink genielsd was, waren we voor het eerst dit seizoen allemaal aanwezig. Jullie lezen het goed: zelfs Luc had besloten La Dolce Vita achter zich te laten om vanaf de bank Italiaanse krijgstermen het veld in te schreeuwen. Dat iedereen aanwezig was bleek ook uit het gepiep en gekraak van de bank die tot de laatste centimeter gevuld was met spierbonken. Wat dat betreft net de taxi van de avond ervoor, hè Niels..
De tegenstander van vandaag had nog geen enkel punt bij elkaar gesprokkeld maar ons plan om flink aan ons doelsaldo te werken moest al snel worden bijgesteld. Het begin van de eerste helft ging vrij gelijk op en plots realiseerde Jasper zich wat Feyenoord de avond ervoor had gemaakt. Hij kon zijn agressie niet meer beteugelen waardoor hij binnen de kortste keren maar liefst twee keer met twee minuten van het veld werd gestuurd. Blijkbaar had Melvin intussen de tussenstanden bekeken want ook hij volgde Jasper naar de bank om zijn zonde te kunnen overdenken. Nadat het stof was gaan liggen en enkele 7 meters strak werden binnengeschoten bereikten we de ruststand van 13-11.
Na een lekker glaasje warme thee, we mogen natuurlijk niet afkoelen, en het bespreken van ons strijdplan onder aanvoering van onze altijd goedlachse trainer begonnen we vol goede moed aan de tweede helft. Onze analist Maarten had het wel gezien op de bank tussen de zwetende bikkels en ging verstandig op de grond zitten. Hier kon hij vaststellen dat de passing vandaag niet optimaal was. Ballen werden iets te hard naar elkaar toegespeeld of werden gespeeld terwijl de ontvanger ergens anders aan het kijken was. Hierdoor kwam de tegenstander stilletjes dichterbij waardoor het na een aantal minuten weer gelijk stond. Blijkbaar vonden de bezoekers dat Jaspers agressie makkelijk overtroffen zou moeten kunnen worden want halverwege de tweede helft kreeg hun meest scorende speler zijn derde tijdstraf en kon hij de douche opzoeken.
Na een zoveelste goede redding dachten we dat Brian een bekende zag langsfietsen. Hij begon namelijk plots heel hard te zwaaien maar onze zorgen namen toe toen het bleek dat zijn vinger uit de kom was. Ondanks dat het volgens enkelen in het publiek zeker niet reglementair was, werd de wedstrijd even stilgelegd zodat hij verzorgd kon worden. Omdat Raymond de bui al had zien hangen en snel naar huis was gegaan, offerde Sander zich op om op doel te gaan staan. De korte drinkpauze deed ons goed en door verbeterde passing, samenspel en verdediging konden we een aantal doelpunten achter elkaar maken. Brian had gelukkig ook weer een lach op zijn gezicht en door nog even aan te zetten werd het verschil uiteindelijk 5: 25-20.
Het hoofddoel is bereikt, de punten zijn binnen. Tijd voor een biertje, spa rood en een chocomel. Volgende week de topper thuis tegen de koploper, dus kom vooral kijken!
