Zo aan het eind van de meivakantie hadden we weer een wedstrijd. Ondanks dat het vakantie was waren we toch bijna helemaal compleet. Nina is nog steeds afwezig ivm met haar gezondheid, maar verder was iedereen gelukkig aanwezig. Ook Otte was er deze wedstrijd alsnog bij, haar broertje werd deze dag 1 jaar maar Otte kwam tussen het feest vieren door toch nog even de wedstrijd spelen. Respect hiervoor en uiteraard van harte gefeliciteerd met Mauri! Laila had na de training van vrijdag heel veel last van haar kuiten maar wilde de wedstrijd wel proberen te spelen. ( Gelukkig ging het goed, Sterkte en beterschap met je blessure)
Atomium was de tegenstander, en voor ons zeer zeker geen onbekende tegenstander, paar weken terug hadden we namelijk ook in de bekercompetitie tegen hun gespeeld. Toen na een 1e mindere helft en een betere 2e helft met 12-19 verloren. Toen was het in de 2e helft duidelijk geworden dat we zeker niet onder deden aan Atomium maar werden we in de 1e helft door hun over lopen en liep de stand in de 2e helft gelijk op en hadden we de 2e helft zelfs met 1 punt verschil verloren.
Doel van vandaag was dan ook vanaf minuut 1 er vol voor te gaan en zorgen dat we niet op een achterstand zouden komen.
Atomium opende de score maar Lisanne zorgde ook al heel snel voor de gelijkmaker. En ook toen de tegenstander het scorebord op 1-3 bracht was het Lisanne die Roda weer op gelijke hoogte bracht. Het begin was dus spannend, maar al snel na de 3-3 was het Atomium die de wedstrijd totaal naar zich toetrok. De Roda meiden kwamen er niet aan te pas, er werd nauwelijks tot niet bewogen in de aanval , de verdediging stond er ook niet. Er werd te laat gereageerd op de acties van Atomium en de normale pit ontbrak bij Roda totaal. Ook maakte de meiden zelf te weinig acties in de aanval. Zo kende ik de meiden absoluut niet. Het fluitsignaal voor de rust kwam dan ook als geroepen. Op naar de kleedkamer en proberen om de spirit terug in het team te krijgen. Met een stand van 4-11 is het moeilijk om de stand naar een overwinning om te draaien, maar een betere 2e helft zou toch wel fijn zijn. Afgesproken om de tegendoelpunten met de helft terug te dringen dus als doel gesteld dat de tegenstander in de 2e helft hooguit nog maar 5 x tot scoren kon komen, en zelf meer acties te gaan maken en weer het eigen spel te gaan spelen.
En dan begint de 2e helft en is de vraag hoe het team dit zou oppikken. Maar het was al snel duidelijk dat het vertrouwde spel weer terug kwam en de 2e helft is dan ook op geen enkele manier te vergelijken met de 1e helft. Was het in de 1e helft Atomium die het spel domineerde en makkelijk tot scoren kwam, in de 2e helft waren het de Roda meiden die het spel domineerde en Atomium kwam maar moeizaam tot een doelpunt. Tegen alle verwachtingen in werd het zelfs aan het het eind van de 2e helft weer spannend want ipv 4-11 stond er toen 11-13 op het scorebord. Helaas werd de break-out die er op volgde niet goed gevangen en kon Atomium de eindstand op 11-14 brengen. Maar wat een verschil in spel lieten de meiden zien deze wedstrijd. Het positieve hiervan is dat de meiden een grote achterstand kunnen ombuigen en nu weten dat ze echt van hun eigen kracht kunnen uit gaan, want dat er heel veel in dit team zit is duidelijk. Eigenlijk meer dan dat ze zelf denken…
Volgende week spelen we zowel op de zaterdag als de zondag een (uit-) wedstrijd dus kunnen we er weer lekker tegen aan.
De doelpuntmakers waren dit keer: Lisanne (4) Odessa (2) Otte (2) Laila (2) en Joelle (1)
Groetjes Marian