Zaterdag 21 januari, een thuiswedstrijd. We spelen tegen Unitas’63 E1#, wat een dispensatie team is. Milan is nog steeds geblesseerd en we misten Anne en Shavano.
Unitas welke ook in het oranje gekleed was, hadden hesjes bij zich om zo niet in de war te raken met onze spelers. De coach was door zijn oorontsteking wat nadrukkelijker aanwezig, komt ervan als je oor dichtzit en je zelf niets hoort.
Laten we beginnen……het lijkt erop dat de teams goed aan elkaar gewaagd zijn. Dit spel is heel wat anders dan we met sommige andere teams hebben gespeeld. Of wij zitten in een te hoge poule of de andere teams in een te lage poule. Ach, ik hoef me daar niet druk over te maken. Het gaat er om dat ze plezier hebben in het spel.
Terug naar de wedstrijd, door het open spel kregen beide teams mooie kansen en zag je ze groeien. Er ontstonden mooie acties waarbij het gehele Roda team samenwerkte. We zagen mooie break-outs van Timothy, mooie passeer bewegingen van Anoek en Romy. Er werd goed naar elkaar gekeken en goed overgespeeld. Niet alle spelers kwamen tot scoren, maar zij zorgden voor mooie assists welke leiden tot doelpunten.
In de eerste helft keepte Guido, hij zorgde ervoor dat het team zich geen zorgen hoefde te maken. De verdediging, welke per wedstrijd steeds beter wordt, zorgde ook voor een stukje rust.
De tweede helft werd door meerdere spelers gekeept. Zo ook Cheyenne die graag op het doel wilde staan, we konden zo meerdere keren van plek wisselen.
We mogen deze wedstrijd bijplaatsen in het rijtje van gewonnen wedstrijden. TOP gedaan team, dit was een leuke en mooie wedstrijd. Zelfs de coaches van de Unitas gaven aan dat dit een leuke wedstrijd was ondanks dat zij verloren hebben.
Deze week kwam Milan voor het eerst weer een deel mee trainen, rustig aan Milan niet te snel. We willen graag dat je blessure goed geneest.
En er waren een paar nieuwe gezichten te zien om een proeftraining mee te doen.
Zaterdag 28 januari, we spelen uit tegen TOGB. Een leuke locatie, maar jammer dat er weinig ruimte is om warm te lopen en gooien.
TOGB dus, lastig team of gewoon beter. In ieder geval een team wat al langer samen speelt. Ze zijn gewend om met een balmaat 1 te spelen terwijl 0 voor de E is bedoeld, jammer dat we iedere keer dat moeten aangeven. We probeerden ons eigen spel te spelen, dit lukte aardig in de eerste helft. De voorsprong werd in de eerst helft niet al te groot door een goede en sterke verdediging.
In de aanval werd er te weinig naar elkaar gekeken en overgespeeld, ondanks dat er goed vrij gelopen werd. Hierdoor kwamen we niet echt tot scoren. Sommige spelers stonden zo vrij dat ze in een betere positie waren om te scoren…..ze gilden hun longen uit hun lijf om aandacht te krijgen. Het mocht helaas niet baten.
In de rust werd er door alle spelers gezegd dat ze beter moesten overspelen en kijken naar de vrije spelers. Dit is heel positief en tijdens de training lukt dit ook. En tuurlijk is dat anders omdat we weten wat de andere gaat doen. In de wedstrijd staan we tegenover vreemde spelers en zijn deze onvoorspelbaar. Maar gelukkig kunnen wij ook onvoorspelbaar zijn. Hiervoor moet we KIJKEN en OVERSPELEN naar de andere spelers.
Ondanks dat we verloren hebben waren er mooie momenten en acties die zelfs de tegenstander deed verbleken. We komen er wel…..we groeien met de week in ons spel. Meer kijken of eigenlijk eerder kijken. Niet alleen naar beneden kijken als we aan dribbelen zijn, maar dit afwisselen met om ons heen te kijken naar de andere spelers.
Het was een zware wedstrijd, maar we mogen best wel trots zijn. We hebben twee punten meer gescoord ten opzichte van de vorige wedstrijd tegen TOGB.
Bedankt Team,
Jullie Coach