Zaterdag 6 januari stond er een vriendschappelijke wedstrijd op het programma tussen TOGB D4 en Roda ’71 D2. Dit in verband met de vele terugtrekkingen begin dit seizoen en daarmee grote gaten in het wedstrijdprogramma.
En zo vlak na de kerst is het meestal raak als het gaat om vastgelopen beentjes, dikke buiken, vette handen en de poedersuiker nog aan de mondhoeken.
De coach spreekt uit ervaring, want met de afgelopen 16 jaar jeugd coachen heeft hij eigenlijk niet veel anders dan dat meegemaakt. En zo bereidde hij zich mentaal voor op een wedstrijd met statisch en onbeweeglijke spelers, veel balverlies, ook nog met veel wissels en managet dat gewoon in zijn eentje tot grote verbazing en bewondering van de scheidsrechtersbegeleider van TOGB.
Maar de kids waren duidelijk iets anders van plan, want al snel na het startsignaal ging de geoliede machine weer in volle gang! Ver uit elkaar en zeer offensief verdedigen wisten zij nog van de vorige wedstrijd. Het is net alsof zij zelf de tactiek bepalen en alleen maar hulp nodig hebben als zaken een beetje stroef gaan.
Komt dan goed uit, zo kan de coach zich dan beter bezighouden met het wisselbeleid, want met 4 wissels was het gelukkig niet de “echte” volle bak, maar nog steeds werk genoeg om tijdig te wisselen. 7 minuten per ronde, zo komt iedereen bijna aan gelijke speeltijd over de gehele wedstrijd, maar tactisch is het allerminst, ook nog niet belangrijk nu.
We hebben weer kunnen genieten, soms op het puntje van de stoel kunnen zitten om weer bijna getuige te zijn van iemands eerste doelpunt, maar hij stelt dat nog even uit tot later.
Nog 8 wedstrijden te gaan in de zaal, waarvan eentje nog vriendschappelijk. En dan kijken we hoe we het kunnen doen tegen TOGB D3 nu we met 7-24 hebben gewonnen van D4.
De coach