Vandaag mocht de GC1 aantreden tegen Unitas’63 HC1. Onze 1e wedstrijd tegen een geheel jongensteam. Dit was een mooi moment om te kijken hoever we nu al waren als team.
Oranje tegen Oranje , altijd leuk voor de scheidsrechters , gelukkig hadden we hesjes te leen anders had het een lastige wedstrijd geworden!
Helaas is Viënne er nog steeds niet bij (ze wordt echt wel gemist) en Simon kon er vandaag jammer genoeg ook niet bij zijn.
Ze begonnen een beetje traag en loom aan de wedstrijd maar al snel werd duidelijk dat Roda een maatje te groot zou zijn. De ruststand van 13-9 zei nog niet heel veel maar dat kwam eigenlijk door het te veel missen van kansen.
In de rust de spelers even wakker geschud. Je kon merken dat sommige ziek zijn geweest en nog niet 100% hersteld waren. Gelukkig werd er in de 2e helft feller en beter gespeeld. De uitslag van 32-22 laat toch wel zien dat ze echt op de goede weg zijn om een geduchte tegenstander te worden. Het is een team dat niet opgeeft en alles voor elkaar overheeft. Ze kunnen individuele acties doen maar er is geen egoïsme meer in het team. Dat maakt je als coach alleen maar trots.
Komende weken komen er nog een paar stevige tegenstanders aan , daarna kunnen we de balans opmaken. Voorlopig heel trots op een 2e plek in de competitie met 4 gespeeld , 4 gewonnen. Alleen het doelsaldo van de nr 1 is beter.
Jullie trotse coaches!!!