Afgelopen zaterdag mochten de meisjes van Roda DB1 een wedstrijd spelen tegen Helius DB1#. De oplettende lezer zal het direct opvallen dat ik praat over “meisjes” waar we het inmiddels toch al snel over meiden kunnen hebben. Nou…., al bij de warming up was het duidelijk dat onze meisjes echt meisjes zijn. De tegenpartij van vandaag Helius DB1, dát zijn MEIDEN, in de ruimste zin van het woord. Dus onze meisjes zag je al een soort van krimpen, en ineen duiken; nog voor het allereerste fluitsignaal.
Dat het geen makkelijke pot zou worden dat was daarna al gelijk duidelijk. Snelle, stevige breaks van Helius voeren de boventoon van deze partij. Bij Laura vliegen de ballen om de oren, maar ze houdt ook echt heel veel mooie ballen; het verschil had hiermee veel groter kunnen zijn als het uiteindelijk was. We gaan de rust in met een 2-15 achterstand. Het was jammer dat onze meisjes zich een beetje uit het veld lieten slaan; want met een klein beetje durf en gebruikmakend van jullie snelheid en wendbaarheid zouden jullie wel meer doelpunten hebben kunnen maken.
De tweede helft hadden jullie iets meer vertrouwen in jezelf; vast door de oppeppende woorden van de coach tijdens de rust.
De wedstrijd eindigt in 7-28; een potje handbal om veel van te leren zou ik zeggen. Doorgaan in je aanval en goed druk zetten, maakt dat er kansen ontstaan. Instarten zonder bal vanuit de opbouw posities, vertrouw in jezelf!! Iets meer kapsones, dat mag best! Behalve Laura ga ik in dit verslag geen dames apart benoemen zoals onze huisverslaggever altijd doet; Laura verdient een pluimpje, en daarnaast zijn jullie een fijn team, allemaal aan elkaar gewaagd en ieder heeft zijn eigen rol binnen het team, maar ook allemaal multi inzetbaar. (Wat erg fijn is in mijn rol als wisselbaas) Jullie gunnen elkaar de kansen en de punten. Tevens geven jullie elkaar complimenten, high-fives en een oppepper als het nodig is. Daar kan geen enkele uitslag tegenop.
Komende weekend weer een nieuwe wedstrijd op de planning. Ik heb er alweer zin in, ik hoop jullie ook.