Onder een mooi zonnetje stonden we klaar om te gaan spelen tegen Atomium. Iedereen was aanwezig. We lieten de het D team van Atomium nog even schrikken omdat ze dachten dat we tegen ons moesten spelen. Gelukkig voor beide teams was dat niet het geval. Het C team van Atomium heeft twee hele grote spelers, de rest was een stuk kleiner. (maar ja: klein betekend meestal snel)
Nadat de meiden hun warming up, strekken en het ingooien van de keeper achter de rug hadden, konden we aan de slag.
Nu begon ik dit verhaal dat we mochten beginnen onder een mooi zonnetje. In de praktijk was het gewoon een rotzakje van een zon. De meiden konden de bal niet goed zien en verloren in het begin van de wedstrijd regelmatig de bal. Atomium maakte daar mooi gebruik van en voordat we het wisten stonden we 1-0 achter. Gelukkig konden we vrij snel gelijk maken.
Het leek wel of dat we in slaap werden gebracht door dat stomme zonnetje. We zaten er niet bovenop en we pakten niet aan. Gelukkig begon, na verloop van tijd, de diesel te lopen bij Roda. Door een aantal mooie breaks en individuele acties konden we de achterstand omdraaien naar een voorsprong. Al snel bleek dat we toch een maatje te groot waren voor de tegenstander.
In de eerste helft begonnen we daarom te proberen iedereen te laten scoren. Uiteindelijk had iedereen een doelpunt(en) gemaakt en moesten er nog drie spelers een doelpunt maken. Anne, Zainab, Laura en Kailyn. (Laura stond in het doel dus dat was een ding voor de tweede helft)
Zainab knalde er 1 in maar haar grote teen stond op de 6 meter en werd afgefloten. Anne liep ook in de cirkel, knalde er 1 op de paal en Kailyn schoot hard voorlangs het doel. Aaaaah so close!
In de tweede helft hadden we wat minder last van de zon. Het niveauverschil werd steeds duidelijker. De ene bal na de andere bal werd onderschept en leidde tot een break out. (Jill wat heb jij een timing, wauw!) Anoek stond in het doel en heeft een uitstekende pass in haar arsenaal. Dat weet het team en die ging dus als een malle break outs lopen. Isabel kreeg door dat de keeper van de tegenstander niet heel goed was en begon de ene na de andere bal van allerlei positie erin te gooien. Alleen een truckbal ging net langs het doel. Ondertussen kregen Anne, Kailyn en Zainab ook hun kansen. Ze liepen goed in vanaf de hoeken en schoten op doel en voordat je het wist hadden ze allemaal een doelpunt gemaakt. (Kailyn zelfs twee). Laura liet zien dat ze over een turbo beschikt, waarvan de tegenstander schrok, en liet de keeper kansloos.
Het hele team had gescoord en dat liet het team ook aan iedereen horen. (mijn oren piepen nog steeds)
We hebben nu tegen 3 teams gespeeld en het niveauverschil was groot in ons voordeel. Dat komt omdat wij al meer ervaring hebben en al 2 jaar hard trainen. Het is natuurlijk leuk voor de dames om eens dik te winnen en vertrouwen te tanken.
Als coach (en side kick trainer van de dames) gun je ze zo’n moment maar denk je ook alweer vooruit. Er zal een tijd komen dat we tegen een team spelen wat even goed is.
Wanneer je tegen een team speelt wat nog in het begin van hun ontwikkelcurve staat is het moeilijk om als team fel en geconcentreerd te blijven. Meestal zie je verder in de wedstrijd de felheid verslappen. Dat wordt door de tegenstander toch niet afgestraft. Dat zal tegen een beter team niet kunnen.
Maar ja, tot nu toe hebben de meiden het gewoon fantastisch gedaan! Ook tegen een zwakker team moet je het toch maar even doen! Je ziet de dingen terug die ze leren in de training. Blijf komen op de training en maak elkaar nog beter!
Wat ook mooi is om te zien is dat de meiden steeds meer naar elkaar toe trekken. Een echt team. Een hele leuke groep!
Eindstand: 14-33
Jullie trotse coach