Zo, dat waren zo’n beetje alle ingrediënten die dwarszaten in de wedstrijd tegen SDS ’18.
De coach had het al aangegeven in de voorbespreking, hij voelde het eigenlijk al aankomen. Eerste wedstrijd na de vakantie, meestal een fase waarin we weer wat weken moeten investeren om de boel weer op orde te krijgen.
Dus er is geen betere voorbereiding dan twee wedstrijden achter elkaar spelen, dat is beter dan “straftraining” omdat jullie absoluut beter kunnen dan dit. Was het niet de goede keeper van SDS ’18, dan was het wel de paal en anders zat je jezelf wel dwars.
Het “magische” spel ontbrak. Geen mooi vrijgespeelde kansen wat wellicht lastiger lijkt op een defensieve verdediging, maar de cirkelspeler (arme Sepp) heeft dan ook geen enkele bal gekregen.
De schoten op het doel waren over het algemeen genomen zonder de passie om te scoren, behoudens de vele ballen op de paal want die klonken wel hard genoeg. Waren die er wel in gegaan, had het zomaar 15-22 geweest.. Maar nu zullen we (geen) genoegen moeten nemen met 15-12 verlies.
Zo zie je maar, de coach vertelt niet altijd onzin tijdens de voorbespreking.
Het zit tussen de oren. Probeer het samen te doen, dus van hoek tot hoek en na een ingezette wissel meteen doorgaan met druk vanaf de eerstvolgend aangespeelde hoekspeler. Daar kom je bij een defensieve verdediging wel verder mee!
We moeten allemaal weer even op scherp komen, behalve Maxi want die weet nog niet alles, maar onze nieuwkomer is niet bang om meteen in het veld te staan, ballen te onderscheppen en lange ballen te spelen. (Morgen die opbouwpositie eens proberen en laat maar zien dat je gewoon makkelijk kunt scoren door NIET op de paal te gooien)
Als de oliebollen morgen nog niet weg zijn en we niet de koppies weer op orde hebben, wordt het net zo lastig als vandaag.
Zit dat na deze ene wedstrijd meteen weer goed, dan…
De coach