Sinds kort mist onze poel twee teams. HVOS en TWIST. Twee teams waar we qua niveau tegen aan schuurde. We verloren deze wedstrijden wel maar leerde er veel van. Helaas zijn ze gepromoveerd naar een hogere poel. Goed voor hen, wat minder voor ons. In de poel zitten nu een aantal teams die nog niet ze ver zijn als Roda D1. Dat merk je aan de uitslagen en aan het team in dat soort wedstrijden. (Ze worden een beetje slordig). Conventus, onze tegenstander van afgelopen zaterdag, is echter een team wat goed is. Het bestaat geheel uit jongens en heeft 1 speler die heel hard kan schieten en snel is. Lets face it, hij is goed. Het is ook een team waar wij al twee keer van verloren hadden maar we altijd het gevoel hadden dat we ervan hadden kunnen winnen. Een gedachte van: What the hell happened?!
Ons team was dan ook zeer gemotiveerd. Wij als coaches zagen eindelijk een kans dat ons team weer stappen kon maken.
De week voor de wedstrijd hebben we dan ook tijdens de trainingen geoefend op: aanpakken als men de bal heeft en onderscheppen wanneer men al gedribbeld had.
Nu volgen jullie coaches een cursus trainen en coachen. (of we er iets van bakken is wat anders maar we leren er in ieder geval wat van) We hebben ook een van jullie ouders gevraagd om een lijstje bij te houden wie bijvoorbeeld: Veel onderscheppingen had, de bal goed blokte, een goede pass gaf, zich goed vrijliep. Dat is erg handig voor ons want dan kunnen we daar tijdens trainingen en wedstrijden rekening mee houden.
Onze warming up bestond uit een potje lummelen en tienen. Laura was er ook om aan te moedigen. Ze kon helaas niet meespelen door een enkelblessure. Sterkte en tof dat je kwam aanmoedigen!
De keeper van de eerste helft (Guido) werd warm gegooid door Danny.
Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik niet echt bezig was met de eindstand. Wat wij vooral belangrijk vonden was dat wij (Roda) ons eigen spel speelde. Compact verdedigen, goed aanspelen, kijken naar elkaar, praten/waarschuwen en elkaar helpen. (Het blijft een teamsport)
De eerste 5 minuten ging het in de aanval als een tierelier. Echter Conventus heeft een grote goede keeper. Hij hield alle ballen van ons tegen. Wij hadden helaas niet dat geluk. Als snel stonden we met een punt of twee achter. We zagen echter dat Roda steeds beter ging verdedigen en we hadden niet het gevoel dat we de mindere waren. We hadden heel veel kansen maar we waren helaas niet secuur genoeg waardoor hun keeper de ene na de andere bal eruit hield. (Anders stonden we 5 punten voor) Op het einde van de eerste helft werden we een beetje slordig en door balverlies maakte Conventus er nog twee. We stonden 4 punten achter. 10-6
In de rust hielden we vooral de kids voor dat de wedstrijd bij lange na niet gespeeld was. We zagen hele goede dingen in de verdediging en aanval. Alleen in de afronding hadden we pech.
De tweede helft begon niet goed voor Roda. Voordat we het wiste schoot Conventus er 1 in. 5 punten achter. Ze gingen meer voor hun eigen persoonlijke kansen om het goede verdedigen van Roda te omzeilen. Roda worstelde daar 2/3 minuten mee maar had het daarna snel weer op slot. Jillia maakte geen vrienden met de aanvallers en verdedigers. River onderschepte menig balletje die hij dan goed afspeelde of snoeihard erin gooide. Ook de rest bleef gevaarlijk. Guido (speelde in de tweede helft) onderschepte goed de bal. Dat is zo belangrijk! Ook Ilse was aan het loeren in de verdediging en aanval. Romy liet zien dat zij ook heeeeeel hard kan schieten. Shavano ging er gewoon voor en zorgde ervoor dat ook druk in de hoek van het veld was. Anouk liet zien dat zij heel goed kan mikken. Zo precies in het hoekie! Wauw! Sepp maakte panna na panna bij de keeper. Anoek keepte in de tweede helft ook heel goed en gooide menig break out.
Jullie merken het al. Roda was op de goede weg. Ik probeerde niet op het scorebord te kijken en te focussen op de wedstrijd maar door het geschreeuw dat van de tribunes kwam had ik al snel de indruk dat het spannend was. En ineens was het gelijk… 14-14. Wat nu? River gaf antwoord met een solo en een keiharde bal achter de keeper. 14-15! Ok….we gaan dus door. En dat deden ze. Ze waren gefocust, intens. Je merkte aan Conventus dat ze dat niet gewend waren. Ze werden aangepakt door de verdediging en in de gaten van HUN verdediging waren regelmatig spelers van Roda te vinden die dan ook goed aangespeeld werden.
Toen eindsignaal ging hadden we gewonnen met 16-21. Het team vierde het alsof we kampioen waren geworden! Wat gaaf om ze zo blij te zien. Ook de ouders waren heel trots op hun kroost. (Dat zijn jullie natuurlijk altijd maar jullie weten wel wat ik bedoel)
Na de wedstrijd werden ze ook nog eens verwend door de vader van Jillia met frietjes en drinken! Bofkonten!
Laten we zeggen dat het geen slecht begin van het weekend was!
Jullie trotse coaches
Meine en Danny