En daar stonden we dan, tegen MMO GC1. Een mix-team met 2 jongens en 6 meiden. Duidelijk wel met wat 2e jaars C en als 3e en 4e jaars C had bestaan hadden we het ook geloofd.
Kleine guppy’s worden groot (ooit), maar nu moesten we het maar even voor lief nemen en onder een toch wel warm zonnetje de uitputtingsslag aangaan.
Maar je tegenstander uitputten door met druk te spelen, bleek toch niet helemaal te lopen zoals je zou willen. Elke wedstrijd gaat er wel eentje behoorlijk goed maar de overige combinaties leveren lang niet zoveel druk op als zou moeten. Vandaag lag het gemis van druk zetten vooral in de tweede trap, de opbouwers.
Ook weer een leerpuntje voor sommigen om niet stil te blijven staan en na een kleine aanwijzing dan ook meteen duidelijk beloond worden met resultaat.
Grappig dat de nog een uur vooraf geoefende “2-wissel zonder signaal met contra-pass” toch twee doelpunten opleverde. Nu is dit geen “wissel” zoals we bij Roda gewend zijn omdat we die nog niet gaan oefenen, maar het is een simpele variatie in je spel omdat “alleen maar” druk zetten soms niet altijd lekker gaat. En juist de wissel van “niets zeggen maar doen” meteen ook focus eist (en oplevert) van je opbouwers.
We wisten dat we dit deel van het seizoen wat wedstrijden gaan verliezen. En deze was eigenlijk nog spannend ook met 16-18 als eindstand. Als de “drive” er had geweest zoals we het kennen van dit team, had het nog winnen geweest ook. Maar met deze ingrediënten doe je het dus… Hiermee maak je een team, hiermee maak je veerkracht, hiermee ontwikkel je alles erop en eraan.
Dit deel van het seizoen is een meting en ik ben maar al te blij dat we daadwerkelijk die stap naar HC gemaakt hebben, want zoveel beter sta je na de zomervakantie als echt HC-team.
We gaan absoluut de goede kant op!
De coach