Na vier verloren wedstrijden hebben de dames wel behoefte aan een overwinning. Vandaag spelen we tegen Vires et Celeritas, een team dat we kenden van het vorige seizoen. Dit is zeker een tegenstander waar we van kunnen winnen. Hiervoor moeten we uiteraard als team samenwerken en mogen we niet verzwakken.
Nicole is nog steeds geblesseerd, dus Yvette mag de hele wedstrijd keepen. Ook Maaike is geblesseerd na de wedstrijd tegen Schipluiden en kijkt vanaf de bank met een hersenschudding toe. Onze Marieke is er ook om ons aan te moedigen! We beginnen de wedstrijd met twee wissels.
We starten de wedstrijd met een offensieve verdediging, waarbij Johanna mag storen. Vires weet niet te scoren bij hun eerste aanval. Onze eerste aanval bestaat uit een wissel waar Yentl en Idy een hoofdrol innemen. Zij weten een gat te creëren waardoor Idy de cirkelspeelster (Roos) weet te bereiken: 1-0 voor ons! Een goed begin, zou je denken… Helaas, niet veel later staan we achter met 1-3. Lindsey weet hierop te antwoorden met een mooi afstandsschot en zij scoort de 2-3. Nu komt het moment in de wedstrijd waarop wij verzwakken. Wij vinden het nu eenmaal leuk om een spannende wedstrijd te spelen voor het publiek! We moeten echter wel keer op keer op de blaren zitten…
Na een aantal breaks van de tegenpartij staan wij met 2-7 achter. Wij creëren wel kansen, maar maken ze niet af. Na een afstandsschot van Johanna en Roos, een schot van de hoek van Vera en een penalty van Simone staat stand op 7-11 voor Vires. Lindsey krijgt voor de tweede keer twee minuten in deze wedstrijd en Yvette laat met een paar mooie reddingen weer zien wat een goede keepster ze is. We gaan de rust in met een stand van 7-13 in ons nadeel.
Met zes doelpunten de rust ingaan is niet ideaal. We konden wel een peptalk gebruiken…
Het duurt echter even voordat de effecten van deze peptalk op ons inwerken. Binnen de kortste keren staan we met acht (!) doelpunten achter: 10-18. Dit terwijl Yentl met een hartstikke mooi afstandsschot weet te scoren en we nog een penalty meekrijgen die Vera scoort. Het zit niet mee. Alle foutjes die we maken komen ons duur te staan. Maar, wij zijn dames 1! Wij geven niet op en we zijn zeker niet vies van een strijd! Bij handbal kan toch alles?! Met een achterstand van acht doelpunten is het tijd voor een doelpuntenregen vanuit onze kant. Johanna weet de tegenstander vanaf de linker opbouw te passeren met een mooie schijnbeweging naar binnen toe. Ook Yentl weet het net twee keer te vinden. Er wordt goed samengewerkt in de verdediging en Vires heeft moeite met scoren.
Lindsey maakt de 14-19 door de bal door de keepers’ benen te gooien. Dankzij goed keeperswerk van Yvette en een goed georganiseerde verdediging weten we een comeback te maken, wat wordt het spannend!
Met nog tien minuten op de klok en een stand van 15-19 begint de tijd echt te tikken.. Lindsey scoort de 15-19. Vervolgens probeert Roos het weer met een afstandsschot. Deze komt terug via de keeper bij Vera, welke de kans wel weet af te ronden. Wegens balverlies doet de tegenstander wederom een poging tot een break-out, diagonaal over het veld. Roos rent aan de binnenkant mee met de uitbreker van de tegenpartij. Zij stormen af op Yvette wat dan ook een botsing veroorzaakt tussen Yvette en de tegenstander, auw! Een knuffel maakt gelukkig veel goed.
Nog zes minuten op de klok: 17-19 voor Vires. Lindsey krijgt voor de derde keer een tijdstraf en moet het veld helaas verlaten. De tegenpartij krijgt een penalty mee én scoort een break wat de stand brengt op 17-21. Het wordt nu wel heel moeilijk. Maar Yentl, woman of the match, weet deze wedstrijd haar koppie er goed bij te houden en scoort nog twee mooie doelpunten, zowel van afstand als middels een mooie beweging. Ook Johanna scoort nog een mooi doelpunt. 20-21. En tijd…
Ons verdriet hebben wij na de wedstrijd niet weggedronken, maar weggegeten. Onderstaande foto zegt genoeg.
