In de terugreis heb me afgevraagd, waarmee ik mijn verlag moet beginnen of om maar geen verslag te schrijven.
Ik kan beginnen met
- De goede eerste helft, waarbij de zaken die afgesproken zijn goed uitgevoerd werd
- Met de vrije worpen die wel gemaakt werden
- Met de mooie doelpunten die toen ook vielen
- Het goede verdedigende werk
- Een hele goede keeper, Ja Brenda, je deed het goed
- Bij het prachtige doelpunt van Imke vanuit de hoek!. (Toppie)
Maar ik kan ook een verslag maken over
- De penalties welke we NIET kregen, terwijl Noël steeds onder de grond werd gewerkt
- De coach van de tegenpartij, welke met name in de 2e helft meer bezig was de scheidsrechter te coachen, dan haar eigen team
- De beïnvloedbare scheidsrechter, welke daar duidelijk op reageerde door anders te gaan fluiten
- De negatieve houding van de tegenstander, welke zelfs in de arm van Demi heeft gebeten om te kunnen winnen (foto’s daarvan zijn bij de coach aanwezig)
- Alle krabbels op armen en benen bij de meiden om maar tegengehouden te worden
- De tijdwaarneming die de tijd niet mag stilzetten, terwijl iemand van hun zonder oorzaak ter aarde valt en ongeveer 2 minuten blijft liggen en na 1 minuut weer vrolijk doorspeelt
- Onze slechte organisatie bij een muurtje
Zo zijn er nog veel zaken te benoemen.
Ik denk dat ik mijn verslag deze keer maar oversla en rustig het kerstreces inga.
Komend jaar: meer trainen met z’n allen en meer samenspelen als team, waarbij er geen geouweho… op elkaar is en elkaar positief beïnvloeden.
Kortom Fijne kerstdagen en tot volgend jaar