Ze zijn het geworden! KAMPIOEN! Als een zeer gemotiveerde dieseltrein stonden er slechts zeven man klaar om aan de laatste beslissende wedstrijd deel te nemen. Uitgerekend de laatste wedstrijd waar het om draaide doordat Roda ’71 en de Meeuwen zeer gewaagd zijn aan elkaar.
Zenuwachtig? Welnee…
Naast het ontbreken van wat tactische trainingen omdat niet iedereen aanwezig kon zijn in de afgelopen weken, kon er van alles gebeuren. Als zenuwen een rol spelen (en dat hebben we al eens eerder meegemaakt) dan loopt ineens niets meer lekker vlot.
Door twee keer gelijk te spelen tegen de Meeuwen, kon Roda ’71 alleen nog kampioen worden op doelsaldo. In een normale situatie zou je daar niet al te zenuwachtig van worden, maar als het je laatste wedstrijd is,… als je weet dat je vaste keeper er niet is,… als je ook nog een speler mist door de griep,… als je invallende keeper een zwaar gekneusde hand heeft,…
Toch in een hoog tempo, denderde de dieseltrein voort met maar één doel: scoren en zo veel mogelijk voorsprong zien te behalen. Dat leverde tot aan de rust al een 18-3 voorsprong op. Buffertje van 15 punten, prima want we hebben geen wissel dus de tweede helft zal het iets inzakken.
Dieseltjes denderen door
Maar van inzakken was dus absoluut geen sprake van. De laatste 8 minuten viel Tim uit door een blessure aan zijn enkel. Dus nog maar met zes man op het veld. In die laatste paar minuten liep het tempo uiteraard iets achteruit, maar met een overduidelijke winst van 31-7 was duidelijk dat de boys zeer gedreven waren om te winnen. Omdat ze graag kampioen willen worden? Of omdat zij nu de coach met slagroom mogen bekogelen?
Eerste zaterdag veldcompetitie thuis
We gaan het vieren op 9 april. Dan spelen we wederom tegen de Meeuwen op het veld. Ben benieuwd wat daar de eindstand van wordt…
Na de wedstrijd krijgen jullie allen een bus slagroom en succes met het proberen mij in te zepen…
Daarna is er voor zowel Roda ’71 als de Meeuwen een stukje taart om te nuttigen, dat hebben we allemaal wel verdiend na zo’n spannend zaalseizoen!
En eindelijk, eindelijk, eindelijk mag ik naast de vloek van eeuwig tweede, een veldkampioenschap, eindelijk zo’n zaalkampioenschap op het lijstje erbij schrijven!
Goed gedaan C-Boys!
Een trotse coach!