De Heren 2 hebben dit seizoen te maken gehad met behoorlijk wat uitdagingen. Een behoorlijke wijziging in de samenstelling van de groep door het aanvullen met B-jeugd, een meestal middelmatige trainingsopkomst en het ontbreken van een spelvisie hoe ze als groep moeten spelen.
Voor dat stukje “eigen spel” is er sinds kort iets veranderd. Er is een training gegeven met uitleg over een strakke 6-0 verdediging, er is een spelverdeling gemaakt voor de spelers en slechts twee vaste posities per persoon. Nu is het hopen dat de trainingsopkomst voldoende blijft om dit ook daadwerkelijk te trainen.
De eerste wedstrijd tegen Atomium in deze opstelling was behoorlijk slikken, waar we met ons eigen “ongecontroleerde spel” en “doe maar wat” nog enigszins iets konden neerzetten in de voorgaande wedstrijd tegen Atomium een week ervoor, werd de schade alleen maar groter.
Toch volhardend blijven houden aan de gemaakte afspraken, sowieso tot eind zaalseizoen, hebben we de tweede wedstrijd tegen Achilles kunnen winnen met exact hetzelfde resultaat als de eerste keer, een 21-20 winst. Het gaf nog niet helemaal het gevoel of het verschil hem nu ineens in de nieuwe spelwijze zat.
En dan vandaag tegen een team vol met snelheid, dynamiek en organisatie; Rowah. Een groep wat voor 80% bestaat uit de lichting A-Junioren van 4(?) jaar geleden. Een groep die eigenlijk alleen een keer verloren heeft van ETC en Atomium. Een groep waar wij als Heren 2 de vorige keer vet van verloren hebben…
Onze focus lag vandaag op verdedigen, en dan nog beter dan de vorige keer. Nog meer schuiven, je niet vast laten zetten door een cirkelspeler of twee cirkelspelers. In de aanval “proberen” zo min mogelijk balverlies te lijden, het simpele spel van druk zetten spelen en waar mogelijk hier en daar een individuele actie omdat we dat toch niet snel los kunnen laten omdat druk zetten nog niet altijd goed werkt.
De eerste helft bleek dat scoren lastig voor ons was, maar dat bleek ook voor Rowah het geval te zijn. De 6-0 bleek uiterst effectief zodat bij rust er zowaar sprake was van een voorsprong? (9-5)
De tweede helft zat het er natuurlijk een beetje aan te komen dat conditie een rol zou gaan spelen, niet dat we er minder hard door lopen, gekker dan dat; we lopen harder, ongecontroleerd en beginnen ongeduldig te worden wat omslaat in “paniekballen”.
Onnodig uitstappen, dus tegendoelpunt, gooien op het moment als de middenman vraagt om iets in te zetten en een break-out tegen, bal onderscheppen en dan snel naar een ander spelen waar half Rowah omheen staat.
Het zijn dit soort dingen waar “zuurstof” een rol speelt. Dit moet beter en dan komt er ook vertrouwen in de groep en in het spel onderling. Om die reden eigenlijk, hoort er een coach te staan langs het veld waar iedereen naar luistert want de huidige constructie van een dubbelrol is niet echt optimaal.
DESalniettemin (toespelend op volgende week), de verdediging en een zeer wakkere keeper hebben ervoor gezorgd dat HS2 zijn derde partij in de zaal wint met 16-11 van een tegenstander waar niemand het op eerste gezicht van verwacht had!
Volgende week tegen DES ’72. Als we net zo spelen als vandaag en de ervaringen meenemen hoe het beter kan in de aanval, dan zou het zo maar kunnen zijn dat we een vierde winstpartij gaan boeken!